نویسنده ها: ایلینا یوکنین، احمد زیدان، ایلین نیمینین، یوهانا هییتولا و ادریس بیان شینواری.
پرواز از خانه، مسافرت های طولانی واخراج احتمالی یا مهاجرت بازگشت نیاز به سازگاری مداوم در محیط های جدید دارد. اگرچه تغییر، بخشی از زندگی همه است، برای یک پناهنده بسیار مشکل بوده ودر بسیاری از موارد شامل تجربه های آسیب زا است. در این متن ما به موقعیت هایی می پردازیم که تغییر به دور از خانواده یک فرد رخ می دهد ودر نتیجه، اعضای خانواده می توانند به جهت های بسیار متفاوتی رشد بکنند. این متن براساس 40 مصاحبه ساخته شده است که ما تجربه پناهندگان در فنلند را در مورد جدایی خانواده شنیدیم. جدایی پناهندگان از خانواده به ویژه از دیدگاه پیامدهای روان شناسی آن مورد بررسی قرار گرفته است. کشف شده که جدایی باعث علائم مختلفی از اضطراب تا بی خوابی ومشکلات تمرکز ویادگیری می شود. جدایی خانواده همچنین سازگاری در جامعه را به چالش کشیده. همچنین ممکن است پناهندگان را به عقب بکشاند. تحقیقات انجام شده توسط روسو وهمکارانش (2004) به این نتیجه رسیدند که خانواده های پناهنده با تجارب متفاوت از دوره جدایی، از یافتن قصه های مشترک در مورد جدایی آنها، سود می برند.
با این حال، اکثر پناهجویانی که با آنها مصاحبه کردیم، مایل نبودند که تجربیات خود را در مورد جدایی خانواده به اشتراک بگذارند یا فاقد فضا وفرصت برای انجام این کار بودند. مخصوصاً افراد زیر سن بدون همراه، گزارش دادند كه مشاوران وسایر كاركنان كه با آنها روبرو شده اند از روابط خانوادگی آنها سؤال نمی كنند. مکالمات با مشاوران خانه گروهی نشان داد که دلیل فرار از این موضوع ترس از اینکه در هنگام بحث وگفتگو در خانواده دچار آسیب دیدگی شود. این با یافته های تحقیق مغایرت دارد، که نشان می دهد یادآوری مجدد درباره خانواده مفید است.
سالهای جدایی
بسیاری از پناهجویان مصاحبه شده گفتند که اگرچه در فنلاند خانواده به ندرت با دیگران بحث می کردند، اما آنها روزانه با خانواده خود تماس می گرفتند. با این حال، اختلافات در زیادی تماس ها با خانواده ها وجود دارد زیرا برخی از آنها فقط در هر ماه با خانواده خود در تماس بودند. برای برخی، ارتباط با خانواده خود، کاملاً غیرممکن بود زیرا خانواده در یک جاه پناهندگی بوده یا در غیر این صورت خارج از دسترس زندگی می کردند. به ویژه آنهایی که کمتر با خانواده خود در تماس بوده اند، هنگامی که اعضای خانواده از زندگی جدید مطلع میشدند، از شوک اظهار داشتند. یک جوان به مادرش گفته است که گاه وبیگاه از او مشروبات الکلی استفاده کرده وباعث شده مادری مسیحی وی عصبانی شود واو را به دروغگویی متهم کند. او نمی توانست باور کند پسرش در حال نوشیدن است. داشتن تجربات مختلف در زندگی ممکن است تماس را حتی به چالش بکشد.
اعضای خانواده گمشده نیز می توان گفت که بیگانه بنظر برسند. در یک خانواده، مادر پس از سال ها گم بودن پیدا شد، و به دلیل آسیب های جدی ذهنی به یاد فرزندانش نمی آمد. خانواده ای که به فنلند گریختند، درک و شخصیت های آن تغییر یافته وخاطرات گمشده تقریبا غیرممکن بود که پس به یادش آید. اتحاد خانواده برای ایشان نیز غیرممکن بوده زیرا در آن زمان کودکان دیگر خردسال نبودند و نمیتوانستند فامیل خود را به فنلند بیاورند.
خانواده دوباره به هم پیوستند
تعدادی از افرادی که با آنها مصاحبه کرده ایم موفق به اتحاد دوباره با خانواده های خود شده اند. دیدن دوباره خانواده ایشان امدادی بزرگ بوده زیرا دیگر نیازی به ترس از امنیت خانواده آنها نبود. با این حال، این مثلی شروع دوباره سازی روابط خانوادگی بوده است. امان داره که یک همسر در حال انتقال به فنلاند هنگام جدایی به به شکل جدی مذهبی شده اند، در حالی که پناهنده ساکن فنلند در اعتقادات شان زیاد تر سکولار تر شده بوده اند. برخی از مصاحبه شده گان نیز ازدین اسلام به مسیحیت رو آورده بودند، که تغییر آن برای هضم خانواده ای که به فنلند وارد شده بودند تغییر آسانی نبود. در بعضی موارد، کسانی که در اخیرا به فنلند آمده بودند نیز به عنوان کمک به زبان آنها به همسر یا فرزندان خود وابستگی زیادی داشتند.
با این حال، وضعیت هر خانواده بی نظیر بود. یکی از پدرها تشریح داد که چگونه همسرش، که بعدا به فنلند نقل مکان کرد، به سرعت از مهارت های زبانی او پیشی گرفت و با همسایگان فنلاندی خود دوست شد. پدر احساس کرد که روند آسیب پذیر الهاق پناهندگان از طریق دریا ونگرانی نیز از به زیستی خانواده وی، مانع از روند الحاق وی شده است، در حالی که همسرش پس از آمدن به فنلاند توانست زندگی جدید خود را بلافاصله آغاز کند.
یکی از جوانانی که با آنها مصاحبه کرده بودیم پس از چند سال زندگی در فنلاند با خواهر کوچک خود موفق به پیوستن به خانواده خود شد. وی مشکلات والدین وخواهرش را برای یافتن زمینه مشترک توصیف کرد.
شرح سریال
این نوشتار وبلاگ سومین قسمت از مجموعه چند زبانهٔ سه بخش است که نتایج پروژه تحقیقاتی ”جدایی خانواده ، وضعیت مهاجرت و ایمنی روزمره” را نشان می دهد. این پروژه تأثیر محدودیت های پالیسی مهاجرت را از نظر تجربه و سازماندهی ایمنی روزمره در بین مهاجران آسیب پذیر و خانواده های فرامنطقهٔ آنها را تحقیق و برسی می کند.
محقق
ارشد خانم یوهانا هیتولا، در پروژه جدایی خانوادگی وضیعت مهاجرت و ایمنی و راهکاری های تجارب مهاجرین آسیب پذیر در (انستیتیوت مهاجرت فنلاند) مشغول به کار است. (۲۰۱۸- ۲۰۲۱ آکادمی فنلند).
ایلینا یوکینن، دانش آموز فاکولته جغرافیا در دانشگاه تورکو است و در حال حاضر در پایان نامه کارشناسی خود به عنوان دربخشی از پروژه “جدایی خانوادگی، وضعیت مهاجرت و ایمنی روزمره: استراتژی ها و تجارب مهاجران آسیب پذیر
(آکادمی فنلاند 2018-2021) کار می کند.
ادریس بیان شینواری، در حال حاضر مطالعات خود را در رشته خدمات اجتماعی در دانشگاه علوم کاربردی دیاکونیا تکمیل مینماید. او به عنوان معاون تحقیق در پروژه (جدای از خانواده، وضیعت مهاجرت و ایمنی روزمره: ستراتیژی ها وتجربه مهاجران آسیب پذیر.) ایفای وظیفه هم میکند.
او به عنوان دستیار تحقیق در موسسه مهاجرت فنلاند مشغول به کار است. ایلن نیمینین، فارغ التحصیل از دانشگاه تورکو و
احمد زیدان، شاعر و ژورنالیست از موسل، عراق بوده و او هم در پروژه (جدایی خانواده ، وضعیت مهاجرت و ایمنی روزمره: استراتیژی ها و تجربه مهاجرین آسیب پذیر.) بحیث معاون محقق ایفای وظیفه مینماید.
اینجا میتوانید پوست وبلاگ را به زبان های فنلندی، انگلیسی و عربی دریافت نماید.
